Kolejną wyspę, którą chcę Wam przedstawić to Gran Canaria – nazywana albo kontynentem w miniaturze, ze względu na bardzo urozmaicony krajobraz, albo okrągłą wyspą z powodów oczywistych ? Tak czy siak jest to kolejna hiszpańska wyspa, położona w archipelagu Wysp Kanaryjskim na Oceanie Atlantyckim. Trzecia co do wielkości, położona pomiędzy Fuerteventurą a Teneryfą.
Ostatnim razem przy opisie Fuerteventury zapomniałam wspomnieć od czego pochodzi tak naprawdę nazwa Wyspy Kanaryjskie, mianowicie pochodzi od łacińskiego słowa canis – czyli pies, a to wszystko dlatego, że na wyspach grasowały duże stada dzikich psów ? ? ?. Natomiast nazwa ptaka kanarek pochodzi właśnie od nazwy archipelagu, nie na odwrót.
Zatem na logikę wydać się może, że nazwa wyspy Gran Canaria pochodzi od nazwy psa can ? i tak też długo uważano, jednakże według najnowszych badań lingwistycznych i historycznych uważa się, że wywodzi się ona jednak z antroponimu canarii, jednego z plemion afrykańskich.
Urozmaicenie terenu na tak niewielkiej wyspie jest wręcz nieprawdopodobne. Począwszy od Dunas de Maspalomas, gdzie rozciągają się niezwykłe “ruchome” wydmy na powierzchni ok. 400 ha (powstałe z piasku naniesionego przez Atlantyk).
Jest to również najbardziej turystyczny rejon (prócz oczywiscie stolicy Las Palmas), znajduje się tu ogromna baza hotelowa.
Południe wyspy jest zdecydowanie mniej zielone, niż środek, a w szczególności północ wyspy.
Okolice El Lomo.
Kierując się w stronę centralnej części wyspy, przejeżdżamy przez wulkaniczny masyw, napotkamy tu mnóstwo pięknych punktów widokowych m.in.: Mirador de la Degollada de las Yeguas,
tras rowerowych i szlaków turystycznych …
Najwyższym szczytem tego wulkanicznego masywu jest Pico de Las Nieves (1949m.n.p.m). Znajduje się tu również jedna z głównych atrakcji na wyspie Roque Nablo (to jeden z symboli wyspy) to nadzwyczajna formacja skalna, prowadzi na nią łatwy 7 km. szlak, przez porośnięte sosnami tereny, niestety nie starczyło nam na niego czasu 🙁 Formacje skalne można podziwiać choćby nawet z uroczej i cichej wioski Tejeda, z której rozciągają się przepiękne widoki.
Wioska ta leży pomiędzy Roque Bentayga, a wspomnianym Roque Noblo.
Wioska ta leży pomiędzy Roque Bentayga, a wspomnianym Roque Noblo.
Wyjątkowym punktem widokowym jest Mirador del Molino, ponoć zalecają go odwiedzać tylko doświadczonym i odważnym turystom ? bowiem droga, która do niego prowadzi jest kręta, wąska i stroma, a czasem trzeba minąć kogoś z naprzeciwka. Mimo, iż często można natrafić na taką przestrogę, potwierdzam, że akurat w tych słowach coś jest.
Jakby się jednak ktoś zdecydował, to jest on w połowie drogi pomiędzy Artenarą a La Aldea de San Nicolas. Najłatwiej dotrzeć jadąc drogą GC-210 z Artenara w dół do San Nicolas.
Będąc w centralnej części wyspy koniecznie odwiedźmy miejscowość Ingenio, od miejscowości Playa del Ingles dzieli go 21 km, droga biegnie zielonym pięknym wąwozem.
Na końcu drogi znajduje się punkt widokowy z ciekawą restauracją Casas Rurales de Guayadeque w jaskini, można tu również zarezerwować domki, które również znajdują się w jaskiniach, bowiem dawni mieszkańcy wyspy osiedlali się w jaskiniach wykutych w miękkim wulkanicznym tufie.
W niewielkich jamach mieszkało od 5 do 7 osób, jaskinie były łączone między sobą tunelami, aby zapewnić między sobą komunikację.
Do teraz można spotkać ludzi, którzy nadal zamieszkują tak te tereny.
Zbliżając się ku północy napotkamy coraz to więcej zieleni….
Ładną miejscowością, której promenadą warto się przejść, jest Agaete.
Przy dobrej widoczności widać stąd Pico del Teide na Teneryfie,
niestety w ten dzień widoczność była słaba.
Warto też wstąpić do niewielkiego, spokojnego miasteczka Firgas.
Główną jego atrakcją jest deptak Paseo de Canarias, wzdłuż którego umieszczono
kamienno – ceramiczne rzeźby przedstawiające wyspy w miniaturze oraz informacje o nich, a także krajobraz charakterystyczny dla każdej z nich.
Znajduje się tu także schodkowa fontanna o długości ok. 30m., obok niej umieszczone są ławeczki zdobione kafelkami azulejos z Sewilli.
